Polisiye

Doktor Watson, eski bir arkadaşının yardımıyla tanıştığı Sherlock Holmes'la Baker Sokağı'ndaki bir daireyi paylaşmayı kabul etmiştir. Fakat Holmes'un tuhaf huyları ve belirli bir mesleğinin olmaması Watson'ın kafasında birtakım soru işaretleri uyandırır. Brixtone Sokağı'ndaki boş bir evde korkunç bir cesedin bulunmasıyla kafasındaki tüm bu soruların cevabını alacaktır. Holmes çok uzun yıllar öncesine uzanan ve iki kıtada süren, heyecan dolu bir maceranın arkasında yatan gerçekleri, birlikte çözmek için Watson'ı bu soruşturmaya katılmaya davet eder. Böylece tuhaf keşiflerle dolu bir serüven başlar. Olayın üzerindeki sır perdesini üç gün içinde aralamayı başaran Holmes, olağanüstü dedektiflik becerilerini sergileyerek yeni arkadaşını etkileyip hayrete düşürür. Bu çok önemli soruşturmayla, dedektiflik dünyasındaki en ünlü beraberliklerden biri de başlamış olur.

Hindistan'da İngiliz sömürgecilere karşı başlayan büyük isyan sırasında bu karışıklıktan yararlanmak isteyen üç asker ve bir İngiliz subay, sahibine ölüm getiren büyük bir hazineye el koyarlar. Bu hazineye sahip olurken başlarına gelecek felaketi kestiremeyen dört ortak, hazineyi daha sonra almak için gizli bir yere saklarlar. Ancak yaşadıkları talihsizlik ve felaketler bu dört ortağı birbirinden ayırır. Daha sonra başkaları da bu hazineden haberdar olur ama uğursuzluk ve ölüm onların da peşini bırakmaz. Hindistan'da başlayan ve Londra'da devam eden kanlı olaylar, işin içine ünlü dedektif Sherlock Holmes ve yardımcısı Doktor Watson da kendilerinden istenen yardımı geri çevirmeyip katılınca, daha da esrarengiz bir hâl alır. Bu gerilim dolu macerada yaşanan korkunç olayların ardındaki sır perdesini Sherlock Holmes ve Doktor Watson kaldırabilecekler mi acaba?..

"Sir Charles'in öldüğü gece, cesedi bulan uşak Barrymore, seyis Perkins'i atla bana gönderdi, daha yatmamış olduğumdan bir saat içinde Baskerville'ye varabildim. Soruşturmada ortaya konan bütün delilleri kontrol edip onayladım. Porsuk ağaçlı yoldan ayak izlerini takip ettim. Bir süre durup beklediğini gösteren ayak izlerinin değiştiğini gördüm; yumuşak çakıllı yolda Barrymore'dan başkasının ayak izlerine rastlamadım, sonunda dikkatle inceledim cesedi; ben gelinceye kadar kimse dokunmamıştı. Sir Charles yüzüstü yatıyordu. Kolları iki yana uzanmış, parmakları toprağa geçmişti, yüzü tanınmayacak derecede bozulmuştu. Fakat herhangi bir fiziki yara yoktu. Yalnız soruşturma anında Barrymore yanlış bir beyanda bulundu. Cesedin çevresinde ve toprakta hiç iz olmadığını söyledi. Görmemiş! Fakat ben gördüm, biraz ileride çok net izler gördüm." Dr. Mortimer bir süre acayip acayip baktı bize, sonra âdeta fısıldarcasına; "Mr. Holmes!.. Bunlar dev bir köpeğin ayak izleri." dedi.

Bir gece çocuğu yatırdıktan sonra odamdaki eşyalarla uğraşarak vakit geçiriyordum ve eşyalarımı düzenliyordum. Odada eski bir komedin vardı, üstteki iki çekmecesi boştu ve açıktı, alttaki çekmece ise kilitliydi. İki çekmeceye çarşaflarımı yerleştirdim, kaldırılması gereken başka eşyalarım da olduğu için üçüncü çekmeceyi kullanamayışım beni çok sinirlendirdi. Onun, yanlışlıkla kilitlenmiş olabileceğini düşündüm ve anahtarları alıp, onu açmaya çalıştım. İlk anahtar kilide uymuştu ve çekmeceyi açtı. Çekmecede tek bir şey vardı ama orada ne olduğunu asla tahmin edemezsiniz. Çekmecede kesip bağlayarak sakladığım saçım vardı. Onu alıp incelemeye başladım. Benimkiyle aynı renkte ve kalınlıktaydı. Sonra bunun mümkün olamayacağını düşündüm. Saçım bu çekmeceye nasıl kilitlenmiş olabilirdi? Titreyen ellerle sandığımı boşalttım ve kesik saçımı çıkardım. İki saç tutamını yan yana koyunca aynı olduklarını fark ettim. Bu tuhaf değil miydi?

Bir gölge emekleyerek kapının önüne çömeldi. Tabancamı alıp dışarı fırlayacağım sırada karım boynuma sarılıp hareketimi engelledi. Korku ve heyecan, gücünü öyle arttırmıştı ki elinden kurtulamadım. Nihayet bütün gayretimi toplayıp karımı ittim, fırladım fakat ben kapıyı açıp çıkıncaya kadar adam kaçtı. Kulübenin kapısında yine aynı işaretleri gördüm. Bunlar size verdiklerimin aynısıydı. Her tarafı aradım. Hiçbir yerde bulamadım. Ama uzağa gitmediğini de ertesi sabah kapıda kopyaladığım işaretlerin hemen altına beş adam çizdiğini görünce anladım.”

“Maske takıyor olmamı bağışlayın” dedi gizemli adam. “Bana bu görevi veren yüce insan, ajanını tanımanızı istemiyor. Ve itiraf etmeliyim ki size kendimi tanıttığım isim gerçekte bana ait değil.” “Şartlar hassasiyet gerektiriyor. Avrupa’daki kraliyet ailelerinden birini ciddi bir skandaldan korumak için her türlü önlemi almalıyız. Basit olarak daha açık şekilde anlatmam gerekirse; Konu; Ormstein Hanedanlığı ile yani Bohemya veliaht Kralıyla ilgili... ...adam oturduğu yerden fırladı ve kontrol edilemez bir heyecan içinde bir aşağıya bir yukarıya yürümeye başladı. Sonra umutsuz bir şekilde maskeyi yüzünden çekip çıkardı ve yere attı. “Haklısınız!” diye bağırdı. ‘Ben kralım!’...

Şimdi şunu bir düşünün, burada cinayet işlemeye kararlı biri var. Hiçbir şey bilmiyorsa da, kesin olarak bildiği bir şey var: Evin çevresi su dolu bir hendekle çevrili olduğundan dolayı kolaylıkla kaçamayacak. Bu durumda nasıl bir silah seçmesi gerekirdi? Dünyadaki en sessiz silahı. Ancak o zaman iş bittikten sonra da, hemen pencereden kaçarak hendeği geçmeyi ve güvenli bir yere gidebilmeyi umabilirdi. Bu da gayet anlaşılabilir bir şey olurdu. İşin ilginç olan kısmı işte asıl burası. Ama o ne yaptı, sesini duyan herkesin mümkün olan en kısa sürede olay yerine toplanmasına ve hendeği geçemeden görülmesine ve belki de yakalanmasına yol açacak, en gürültülü silahı seçti. Ne dersiniz Bay Holmes, haksız mıyım?”

Bayan Ferguson son zamanlarda sevimliliğine ve yumuşak tabiatına uymayan birtakım özellikler göstermeye başlamıştı. Robert Ferguson karısı ile ilgili anlayamadığı, açıklayamadığı şeylere şahit oluyor sanki karısının birden fazla karakteri varmış gibi hissediyordu. Bir keresinde bebeğinin odasından çığlık çığlık ağlamalarını duyan bakıcı odaya girdiğinde bayan Ferguson’un bebeğinin boynundan ısırdığını görmüştü. Bebeğin boynunda kanların fışkırdığı bir yara vardı. Uzun süre bu olayı sır olarak saklayan bakıcı en sonunda Bay Robert Ferguson’a bu gördüklerini anlattı. Karısının üvey oğluna bile sevgi dolu bir anne olduğunu bilen Bay Ferguson bu olanlara inanmakta zorlanıyordu. Her şeyin bakıcının gördüğü bir halüsinasyon olduğunu düşünürken o olay gerçekleşti...