Tarih

Dediler ki; Ey Züleyha tez söyle, bu kimdir? Bir Saba rüzgârı ya da bir meltem! O sustu, bilenler dedi; Evet bildik! Sence bir aşk fırtınası O; Şarkısını söyler denizler, dersini anlatır SURESİ. Alabilsek ele, durabilsek önünde biz, O Yusuf’tur! Belli ki; Sonsuz sevgi ve çılgın bir aşkın mihrabıydı YUSUF; Babası yürekten sevdi, kuyuya attılar. Züleyha ona aşık oldu, hapse koydular. O sadece RABBİ’Nİ sevmişti, İşte o gerçek AŞK; Saltanat tahtını ayaklarının altına serip dünyanın en seçkin Devlet Adamı yaptı ONU!

Batmış bir imparatorluğu bin bir zahmetle ve tek başına 33 yıl omuzunda taşıyan, öldüğü gün tabutunun peşi sıra, “Bize ekmeği on paraya yediren adam!” diye, halkının sitayişle övdüğü bir liderdi Abdülhamid. Fakat; ABD ile 1947 yılında yapılan ‘Fulbright Anlaşması’ sonucu, Milli Eğitimimiz ve kültür hayatımızı, tümüyle Emperyalizmin emrine teslim ettiğimizden itibaren onun adı okul kitaplarımızda “Kızıl Sultan” olarak anılmaya başlandı. Ancak; Toplumsal huzurun namusunu, kendini halkın fikir işçisi gören, “kişisel çıkardan” arınmış, özüne sadık gerçek aydınlarımız çoğalınca da; onu kızıldan gri renge çevirdik. Şimdi; Aksultan Abdülhamid’in üstündeki gri rengi beyaza dönüştürmek bu kitabı okuyanlara düşüyor!

Yalansız SÖZ güzeldir, yücedir! Dünya tarihine yön veren Hünkâr Fatih ve Yavuz Selim Han ile; yıkılmaktayken devraldığı Devleti Aliyye’yi 33 yıl binbir güçlükle avucunda taşıyan Sultan II. Abdülhamid hakkında niçin özellikle itibarsızlaştırma kampanyaları yapılıyor... Ayrıca; kurduğu, insanı önceleyen düzenle koskoca Bizans’ı dize getiren Osman Gazi ise, niçin ÖRNEK alınmasından korkulup yeterince tanıtılmıyor... Batı kaynaklı planlanmış tarih yerine, ayrıcalıklı ve gerçekleri ön plana çıkaran bu eserde söylenemeyenleri söyledik! Bunu yaparken de; ilim bilmez, irfan bilmez, söz bilmez cahiller sınıfından uzak durup; tarihi kanıtlara odaklandık... Sadece, “Başsız düşünen kuyruk olur.” uyarısına kulak vererek, olayları düşünce ve sorgu eleğinde süzüp öyle sunduk okuyucuya.